woensdag 14 december 2011

Bijtkonijn

Ergens halverwege de maand juli, op de terugweg van vakantie, hebben we nagedacht over een huisdier. Toch wel leuk en opvoedkundig verantwoord als de kinderen een dier te verzorgen hebben. Leren ze gelijk wat het is verantwoording te dragen voor een de verzorging van een dier. Dachten wij …

Manlief wilde een hond en de jongens eigenlijk ook wel. Maar een konijn was ook erg in trek. De hond viel af, want vroeg ik: ‘Wie gaat dat beestje elke ochtend uitlaten?’ Het was even stil voordat het antwoord kwam. ‘Nou ik moet werken, dus dat wordt jij.’ Ik moet natuurlijk ook werken, maar kan dat flexibel invullen. Geen hond dus.

Tijdens de rit werd duidelijk dat er een konijn zou komen. Toen we thuis kwamen ben ik gelijk op de internetrommelmarkt gaan kijken. Binnen een straal van tien kilometer waren prachtige konijnen te krijgen. De volgende dag was alles in huis, inclusief konijn.

En wat was dat schattig … toen ie nog klein was, het knuffelgehalte hoog en konijnlief nog weinig vrijheden had. Met dat konijnlief groter werd en ontdekte hoe leuk een tuin vol met eten is daalde het aaibaarheidsgehalte. Vasthouden was er vrijwel niet meer bij.

Als het aan de kinderen had gelegen, was konijnlief inmiddels niet meer dan dood. Leuk zo’n beest, maar in hun beleving kan hij dagen zonder eten en drinken. En schoonmaken? ‘Ahhhh nee hé nu alweer, maar het is zijn beurt.’ De dreiging: ‘Nou dan doen we hem weg.’, helpt heel goed! En de vraag: ‘Mama, wil je me even helpen?’of ‘Mama, wil jij het even doen?’, helpt ook heel goed. Softie als ik ben.

Sinds deze week mag konijnlief niet meer binnenkomen. De maat is vol. T-shirts, broeken, een deken, schoenen, slippers, eigenlijk alles waar een hap in te zetten valt gaat konijnlief op af. Zelfs mijn bikkelharde gordijnen waren deze week met succes doelwit.

En toch het is een lieverd! Als we naar buiten komen smeekt hij om geaaid te worden en gaat er dan ook goed voor zitten als ik hem lekker achter z’n oren kriebel. Als hij de tuin doorrent is zijn eindbestemming altijd de tuindeur of het raam waar hij met z’n pootjes tegenaan gaat staan met het uitdrukkelijke verzoek: ‘Aai me.’Als wij in de tuin zijn holt hij altijd achter ons aan. Ja het is een bijtkonijn, maar ook een verdraaid lief aaikonijn.

En hoe denk je dat hij heet? Tijgertje natuurlijk!

17 opmerkingen:

  1. Laten we maar hopen dat Tijgertje buiten gelukkig is maar ook veel geaaid blijft worden en zo dus zijn aandacht wel blijft krijgen. Want een binnenhuis-konijn die alles opeet maakt ook niet vrolijk!!

    Hier is de ervaring met huisdieren al net zo. Voordat het diertje er is, hebben ze er alles voor over maar op het moment dat de nieuwigheid eraf is, zijn andere zaken ineens veel belangrijker en hebben ze geen tijd en/of geen zin. Na de begrafenis van cavia Charlie, waarbij de jongste een enorm schuldgevoel had en daarom heel hard moest huilen, is er dus ook geen opvolger meer in huis gekomen.

    Geef Tijgertje maar een knuffel van mij ;-)!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach Tijgertje, hij ziet er zo lief uit en at is hij vast ook, jammer dat hij zo bijt, maar dat aaien daar geniet hij vast heel veel van...
    Als hij maar weet dat jullie hem ondanks alles lief vinden:)))

    Lieve groet,
    Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tja Tijgertje is Tijger geworden, het is wel een mooi konijn, maar zo een hadden wij er ook. Heeft deze al op zijn achterpoten gestaan en de voorpoten omhoog en het bekkie open om te bijten..maar hij had ook zijn schattige kanten, maar het zijn niet altijd aaibare beestjes die lief op schoot gaan zitten...succes met tijger en de opvoed kunde...

    Groetjes Von

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Gerreke,
    Ik zelf vind alle huisdieren leuk, maar wel bij een ander. Daar kom ik eerlijk voor uit. Mijn oudste dochter, Sanne, en haar vriend hebben twee katten, ong. 25 slangen en een konijn. Het konijn heel Cleo en ze hebben haar gevonden op een parkeerplaats bij een wandelgebied. Ze was daar duidelijk achtergelaten. Ze zijn met haar naar de dierenarts geweest en ze is helemaal gezond. Maar o wat knaagt ze graag. Ze staat in een hok in de kamer, bij gebrek aan tuin (alleen klein balkom), en tijdens een ontsnapping had ze gelijk het snoer van het (of is het de) Modum te pakken. Zaten ze mooi een paar dagen zonder tv en internet... niet zo leuk dus...
    Tijgertje is ook wel een heel logische naam nutuurlijk, voor een konijn... haha...
    Lieverdje hoor, lekker aaien en verder buiten blijven. Ik vind het een schatje...
    Ik wens je een heel fijne avond,
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ondanks het bijten ziet Tijgertje er wel superleuk uit!

    Fijne avond. Groeten, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vind Tijgertje wel stoer hoor :)
    Jammer dat hij het leuk vind om op 'dingen' te bijten... maar ik vind het toch echt een schatje...
    Geef een maar een extra aai van mij!

    Groetjes, Gonne-Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Tijgertje het bijtkonijn, maar ik vind hem wel heel lief om te zien. Groetjes, Colin

    BeantwoordenVerwijderen
  8. En niet alleen een lief aai konijn,maar ook nog eens een knappert.
    Mooie kleur ook.
    En die naam is erg grappig.
    Ik heb een kat gehad,die zo heette.
    Maar bij een konijn klinkt de naam eigenlijk leuker.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoho sorry hier ben ik weer!
    Wat een lieverd, dat koppie daar kun je toch niet boos op worden. Liefs Cristien.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ach hoe lief
    doet mij denken aan ons konijn, maar dat word een te lang verhaal...
    Hij of zij ziet er prachtig uit en toch steeds nog heel aaibaar hoor....
    succes ermee en waar blijft hij de hele winter dan..?? hij mag niet meer binnen dus in een koud hok?? het word toch geen flappie.... oeps!!

    gr. Nieske

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hij heeft wel een heel hoog aaigehalte dat bijtkonijn van jullie. leuke foto's. Waar slaapt hij 's nachts?

    groetjes
    Hermine

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een schatje.
    Tijgertje lijkt op onze Nicci.
    Zelfde kleurtjes, alleen die van ons heeft 1 hangoor en 1 staand oortje :-)
    Tja ze blijven hun eigen willetje hebben en die wil wel eens afwijken van wat wij willen.
    Soms kan je er boos op worden maar als je dan die pluizenbol zo zie......ach dan zijn ze gewoon heel lief.

    LG, Karina

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Het is ook wel een schatje om te zien.
    Ben benieuwd hoe lang jij dat kan volhouden dat hij niet meer naar binnen mag.... ;)

    Drie prachtige foto's trouwens op je banner.
    Liefs, Pauline

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Dieren zijn altijd zo leuk, maar het schoonmaak verhaal is heel herkenbaar, hier ging dat ook zo. Alleen was mijn moeder die het riep, en riep ik ah nee al weer. (al een tijd geleden hoor)

    Wat een plaatje is tijgertje eigenlijk

    BeantwoordenVerwijderen